Marsyas Ölür Dirilir

Toplumsal sorunların, çelişkilerin bireyi sarstığı; bireyin duygu ve düşüncelerindeki izleri işleyen şiirlerdir bunlar.

Yaşamımızı kuşatan doğa; bu şiirlerde, bitki adları, çakıllar; bazen kuru bir çiçek bazen bir dağın gölgesi olarak görünmekteler.

Güncelin olduğu kadar tarihin; toplumun olduğu kadar da doğanın şiirleridir bu okuyacaklarınız.

Yedi renkli günün içinde söyledim şarkımı

Dokuz delikli sesimle.

Topraktan değil;

Su boylarından, sazlıklardan geldim...

Çatlayan bir sesin ipliğiyle dolandım

                                            aranızda

Küçüklüğümde zillerle konuşmuşum

Günbatımında tef'in üstündeydim

Bir zaman Tuşpa'da kral

Bir zaman leventtim Barbaros'un yanında.

Kös davula yetişemedim.

(…)