Aşka Doğru

Canan Al, Aşka Doğru adlı bu romanında polisiye kurguyu ete kemiğe büründürüp ona psikolojik bir derinlik kazandırıyor. Kişilerinin ağzından birinci kişili anlatımının sisli gölgeli gözlemleriyle ilerleyen roman, okuru bir adım sonrasına yüreği ağzında sürüklüyor.

Yabancı bir işadamı arkadaşı ile hastası arasındaki köprüde aşk rüzgârıyla sallanan, bu sallantıda ailesinin tertemiz geçmişini koruyarak hayata güçlü bir sevgiyle bağlanmak isteyen Psikiyatrist Yaz'ın, içindeki kadınsı dürtüleriyle sürüklendiği karmaşık ve karanlık ilişkiler...

Bir trafik kazasında küçük yaşta kardeşinin ailesinden kopmasına neden olan failin, içini öldürme arzusuyla doldurduğu ve bu arzusu, dindirmek için giriştiği her eylemde daha da güçlenen Turan'ın bir yandan denge arayan biryandan bir kararıp bir aydınlanan, güvensiz genç portresi...

Komiseriyle birlikte araştırdıkları ve çözmeye çalıştıkları cinayetin şüphelisine duyduğu ilginin sevgiye, hatta aşka doğru evrilme sürecinde, onu bir polis memurunun sahip olması gereken disiplinden koparabilecek karmaşık ruh hâliyle okurun merakını kamçılayan Ferid Özüder...

İşi gereği ülkeye gelip giden ve geçmişte Yaz'la etkili bir ilişki yaşamış, şimdi hiç beklemediği, bilmediği ve anlayamadığı karanlık olayların içine düşmüş, orada kıvranıp duran, Türkiye’de de iş yapan bir Amerikan şirketinin yöneticisi David...

Ve tabi dolandırıcılık ile sahteciliklerin çekişmeler, kavgalar, öldürmelerle ilerlediği, "İşte suç, işte fail!" dediğimiz anda elimizden kayıveren "işte"lerle dolu bir kurguda sorgulanan aşk-aşık, suç-suçlu, hak-haklı ilişkileri...

"Annemle babamın silueti göründü bir sis perdesinin ardından. Onları çok özlemiştim. İlk defa yaşamadıkları için sevindim. İyi ki böyle bir cinayete tanıklık etmemiş, hatıralarının kanla kirlendiğini görmemişlerdi. Acı ama gerçek, ailemin hatıralarının böylesine fütursuzca kirletilmesi içimdeki nefreti körüklemişti."

Canan Al, bu üçüncü romanıyla "Polisiyede ben de varım!" diyor.

Evet var!